fēng
風
shēng
笙
風fěng(ㄈㄥˇ)
⒈ 均见“风”。
wind; air; manners, atmosphere
笙shēng(ㄕㄥ)
⒈ 管乐器名,一般用十三根长短不同的竹管制成,吹奏:笙歌。芦笙。笙管乐(yuè)。
形声:从竹、生声
small gourd-shaped musical instrument